Elveda gençliğim elveda ey hatıralar

Makam: Muhayyerkürdi

Bestekar: Yıldırım Gürses

Sanatçı: Ahmet Özhan - Esra İçöz

Güftekar: Yıldırım Gürses

Usül: Düyek Değişmeli

Yıldırım Gürses bir akşam arkadaşlarıyla yaptığı keyifli bir edebiyat sohbetinden sonra eve gitmek için yola çıkar.Maltepe*ye geldiği zaman yaşlı bir adam dikkatini çeker.

Yaşlı adam sokakta yaşıyordur ve bu soğuk havada üzerinde onu soğuktan koruyacak kalın bir kıyafeti bile yoktur.Adam portakal sandıklarını toplamış ısınmak için yakmıştı.Ellerini ateşe uzatmış ısınmaya çalışıyordu.Yıldırım beyin dikkatini adamın çizgi çizgi olmuş sararmış solgun yüzü çeker.O anda yanlarındaki çınar ağacından solmuş bir yaprak düşer.

Yıldırım Gürses yaprağın üzerindeki çizgileri yaşlı adamın yüzündeki çizgilere benzetir ,sonra kendini de düşünür.Gençliğin insanın elinden nasıl da hızla kayıp gittiğini ve zamanın asla geri gelmeyecek bir kıymet olduğunu anlar.İşte bu duygularla o anda cebinden çıkardığı bir kağıda aklına gelen bestenin bir kısmını yazar.Gerisini evine gidince tamamlar.

(Yıldırım Gürses bir radyo peogramında anlatmıştır)

Elveda gençliğim elveda ey hatıralar

Elveda mesut günlerim ümit dolu sayfalar

Yine mevsimler dönecek yine yapraklar düşecek

Giden gençliğim hiç geri gelmeyecek

Ellerim semaya doğru yalvardım yıllarca

Dursun zaman dönmesin mevsimler

Tanrım bana ümit ver hey hat

Yine mevsimler dönecek yine yapraklar düşecek

Giden gençliğim hiç geri gelmeyecek

Ahmet Özhan İcrası