Fâiz Kapancı (1871-1950)

Fâiz Kapancı (1871-1950)

Musiki çalışmalarına küçük yaşında başlayan Fâiz Kapancı 1871 yılında Selanik’te doğdu. Bu şehrin tanınmış ailelerinden Ahmet Kapani’nin oğludur. Önceleri kişisel çalışmaları ile bazı bilgiler elde ettikten sonra, Selanikli Ahmed Efendi’den ud ve musiki dersleri aldı. Biraz da piyano çalmasını öğrenmişti. Zamanla Türk Musikisi ve Batı Musikisi hakkında bilgisini derinleştirdi. Çevresinin iyi ud çalanlarındandı. İstanbul’a geldikten sonra ünlü musikişinasları yakından tanımaya ve iyi bir sanat çevresi edinmeye çalıştı. Udi Nevres Bey’le yıllarca süren dostluk ve sanat arkadaşlığı yaptı.

Terbiyeli ve sağlam bir kişiliği olan Kapancı, iyi şairdi ve edebiyattan da anlardı. Eserlerinin çoğunun sözlerini kendisi yazmıştı. Hüzzam makamında bestelediği şarkısı kendi güftesidir: 

Büklüm büklüm sırma da saçın Emine'm

Serpilmiş her yanına

Yandım, yandım, yandım Emine'm görünce seni

Gel üzme beni, çok sevdim seni

Şen gözlerini, ince belini

Yalvarırım versene bana saçının bir telini

Türk Musikisi’nde yenilik yapılmasına taraftardı. Ancak bu taraftarlığın ilkelerini bilemiyoruz. Bu anlayışın etkisi ile Tevfik Fikret’in “Terane” adındaki şiirini bestelemişti. Çok az bestelemesine rağmen eserlerinin çoğu unutulmuştur. Elde bulunan yirmi beş kadar şarkısının bazıları çok güzeldir. Zamanında çok tutunmuş ve plâklara okunmuştur. Uşşak makamında besteledi “Bu sabah bağda erken, gül açtı sen gülerken” ve Nihavent makamında bestelediği “Gel güzelim Çamlıca'ya bu gece” şarkıları en bilinen eserleridir.

Gel güzelim Çamlıca'ya bu gece

Gün doğarken a canım görüşelim gizlice

Bülbüllerin efganını dinleyelim yan yana

Gün doğmadan a canım sevişelim can cana

 

Çamlıca aşk yuvasıdır yuvası

Zümrüt gibi a canım yemyeşildir ovası

Gel geçmeden bu çağımız eğlenelim yan yana

Kumru gibi a canım sevişelim can cana

Fâiz Kapancı 2 Aralık 1950 tarihince İstanbul’da öldü, Zincirlikuyu mezarlığında toprağa verildi. (Dr. Nazmi Özalp , Büyük Türk Musikisi Ansiklopedisi,Cilt:2, S:58) 

Hazırlayan:Suat Yener

 Ayşe'm Bayâti Araban . _
 Gün doğdu kapın henüz kapalı Bestenigâr Curcuna _
 Çayır uzun biçilmez  Evc Aksak _
 Gör ne hâle koydu beni yavrucağım ayrılık Hicaz Curcuna _
 Okşadım saçlarını bir dizi sünbül mü dedim Hicaz Oynak Fâiz Kapancı
 Şu dağları sarmış yonca Hicaz Nim Sofyan _
 Unuttun mu o hummalı dem-i sevdâmızı Hicaz Curcuna _
 Gel seninle kolkola şöyle gidelim Bağlarbaşı'na Hicazkâr Aksak _
 Hiç beklemeden bir gece sen kalbimi çaldın Hicazkâr Türk Aksağı _
 Seni dört gözle beklerim her gün  Hicazkâr Aksak _
 Semine'min gül gibidir kolları Hüseynî Aksak _
 Sen gül dalında gonca ben dağ yolunda yonca Hüseynî Aksak Orhan Seyfi Orhon
 Büklüm büklüm sırma saçın Emine'm Hüzzâm Düyek Fâiz Kapancı
 Firâkın cevr-i hicrânın usandım ıztırâbından Hüzzâm Devr-i Hindî _
 Günler geçer aylar geçer ... Hüzzâm Yürük Semâî _
 Hicr ile günler geçer aylar geçer gelmez sesin Hüzzâm Curcuna _
 Seni gördü o şafak saçlara bağlandı gönül Hüzzâm Aksak _
 Sürmeli kız gönlüm sende o yeşil gözlerinde  Hüzzâm Yürük Semâî _
 Güzel dudağı ne kanlı  Karcığar Curcuna _
 Gitti de o zâlim görünmez oldu  Kürdîli Hicazkâr Yürük Semâî _
 O yeşil alevle yanan gözlere cehennem dediler Kürdîli Hicazkâr Semâî _
 Süzme o derin gözlerini canımı yakma Kürdîli Hicazkâr Curcuna _
 Vefâsız sanma sevdâma kanarsın Kürdîli Hicazkâr Curcuna _
 Yâd-ı mâzî ile gönlüm yine şeydâ-yı şebâb Kürdîli Hicazkâr Ağır Aksak _
 Yıllar var ben onu hiç unutmadım Kürdîli Hicazkâr Yürük Semâî Orhan Seyfi Orhon
 Gün batarken allara morlara bürünür dağlar Muhayyer Sofyan _
 Sevil sonra ayrılık gelsin Muhayyer Sofyan _
 Yol verin karlı dağlar Muhayyer Sofyan _
 Gel güzelim Çamlıca'ya bu gece Nihâvend Aksak _
 İstemem gayrı baharın gülünü sünbülünü Nihâvend Aksak _
 Dünyâda biricik sevdiğim sensin  Sûznâk Curcuna Orhan Seyfi Orhon
 Unutma a canım sonbahar olunca Sûznâk Semâî _
 Esmerimin gözleri kuzgun siyâh Şedaraban Aksak _
 Bu sabah bağda erken gül açtı sen gülerken Uşşâk Sofyan _
 Erdi bahar açıldı yer yer çemende güller Uşşâk Curcuna _
 Hayâli çıkmıyor bir dem gönülden Uşşâk Aksak Fâiz Kapancı
 Tenhâda bulup yârimi âgûşuma aldım Uşşâk Curcuna _
 Yandım âteşlere ey meh seni gördüm göreli Uşşâk Ağır Aksak _