Musikişinas Komitesi

Sefa Geldiniz Dostlar

 

Çoğumuz çocukken, tepesinde bir dantelâ örtüyle başköşede duran yeşil ışıklı ahşap radyomuzdan, hüzzam makamında ayrılık şarkıları yayılırdı salona:

“Ayrılık, Ümitlerin Ötesinde Bir Şehir”di o zamanlar;

“…ne bir kuş, ne bir haber, ne de bir selam gelir”di.

“Yaman kelime”ydi ayrılık; “benzetmek azdı ölüme”…

Ve her kim uğrarsa bu zulme, “gündüzü olurdu gece…”

Selahattin Pınar’ın tamburu “Ayrılık Yarı Ölmekmiş/ O Bir Alevden Gömlekmiş” diye inler ve sorardı:

“Ey sevgili sen nerdesin/ nerdesin ey sevgili?”

Sonra Zeki Müren çağlardı, tane tane söyleyerek:

“Aynı Bedende Can Gibiyiz/ Cana Can Veren Kan Gibiyiz/

Yanıp Da Bitmez Kül Gibiyiz/ Biz Ayrılamayız/.”

 

* * *

Büyüdük; Sevdalandık… ayrıldık… yandık.

Ayrılıkla ölümü, biz de Abdürrahim Karakoç’un “Mihriban”ıyla kıyasladık:

“Ayrılıktan zor belleme ölümü/ Görmeyince sezilmiyor Mihriban…”

 

* * *

Derken vuslat kolaylaştıkça; basitleşti ayrılmalar da…

Kocamaya bir yastık yetmez oldu.

Sönenin son ateşiyle yakılan sigaralar gibi; ayrı düşülen yavuklunun hasreti, yeni bir aşkın kollarında giderildi.

Ve günün birinde Ajda Pekkan, “başı yukarda meydan okuyarak hayata”, ayrılıkların üzerindeki o kırık yeniklik duygusunu silip attı:

“Arkanı Dön Ve Çık İstenmiyorsun Artık” diye kovaladı eski sevgiliyi:

 

* * *

Herkes bu çıkışı bekliyordu sanki…

“Ümitlerin ötesindeki o şehir” bir anda tarumar oldu.

Bir baktık ki 20. yüzyılla birlikte, ayrılan yollarda söylenen şarkılar da değişmiş, herkese bir güven gelmiş.

“Aşk Dediğin Geliyor, Geçiyor” diyen Hande Yener, ayrılığın onuncu gününde eski sevgilisine “Yalnız Değilim, Sıkılmıyorum” mesajı göndermiş.

Nazan Öncel, bir vedalaşmayı “Jetonu Mu Yoktu, Aramadı Gitti/ Velhasıl Bitti” diye özetlemiş.

Sonra jeton da tarih oldu.

Ayrılık acısının ilacı bulundu.

Demet Akalın bir yıl önce “seve seve” ayrıldığı sevgilisiyle “İsim Neydi Çıkaramadım/ Adın Neydi Hatırlamadım” diye kafa buldu.

 

* * *

Lakin biz nihaventlerle bezenmiş ruhumuzda, hüzzam ile gam alıp, en çok da hicaz ile aşkımızı terennüm edenlerdeniz.

3 Şubat 2010 akşamı o nihavent fasıl ile çıktığımız bu yolda ruhunu zengin tutanlardanız.

Her ayın ilk çarşambası toplanır koromuz, sazlar akort edilir ve önce hep birlikte susarız.

Sonra hep birlikte şarkılara eşlik ederiz.

Telefonla konuşmayız, fıkra anlatmayız, istekte bulunmayız…

Biz her ayın ilk çarşambası burada toplanırız, meşk ederiz…

Sefa geldiniz dostlar, sefalar getirdiniz.

 

Musikişinas Komitesi

 

Adana Musikişinas Platformu’nun nüvesini, uzun yıllar kendi aralarında sık sık meşk eden 12 kişilik bir grup oluşturuyor. Halen 120 dolayında katılımcısı var. Temmuz, ağustos, eylül dışında her ayın ilk çarşambası toplanıyoruz. Devamlı mekânımız Borsa Restoran olup, daha geniş katılımlı etkinliklerimizde Dalyan ve Teras’ta buluşuyoruz.

 

Ayhan SAGAY başkanlığındaki platform yönetim komitesinde;

Orhan APAYDIN, Ece Tüm BERK, Zafer HALLAÇOĞLU, Halil İZLEMEK, Hamdi  KARANFİL, Yalçın ÖCAL, Mustafa ŞİMŞEK, Sinan TANYILDIZ, Halil TÜM, Mümtaz YURDAER ve Suat YENER  görev yapıyor.

 

Bazı Hatırlatmalar

 Her ayın son çarşamba günü saat 19.00’a kadar rezervasyon yaptırılması gerekmektedir.

 Sürekli katılımcılar, sonraki toplantılar için bu gecenin özelliğine uygun konuk, ya da devamlı katılımcı getirmek istediğinde ismini komiteye bildirerek onay alır.

Saat 20.00’den önce salona teşrifiniz önerilir.

* Komitenin irtibat telefonu: 0.322.4573407 *

Yemeklerimiz fiks menü, içecekler limitsizdir. Alkol servisi saat 23.30’da sonlandırılır. Standart dışı istekler için ekstra ödeme yapılır.