Bir zamanlar bir yar vardı bakmaz oldu yüzüme Başkasına bel bağladı artık ondan bana ne Dönme bana sevgilim kalbimde yoktur yerin Git görünme gözüme belki yine severim Duydum hasta yatıyormuş ahım tutmuş kime ne Son sözü de...
Bu çileler neden bize hakkımız yok mu sevmeye Benzetildik bir deliye daha bu genç yaşımızda Sormayın bana hey dostlar ben nereye gidiyorum Felek süründürdü beni dert çekmeye gidiyorum Çeşme gibi gözyaşımız dertler krallık...
Bağa girdim bağ budanmış Bağa bülbül dadanmış On beş yasında da Nazife de hanım Kimlere aldanmış. Çıktım Şarköy'ün yoluna sıra sıra zeytinler. On beş yaşında da Nazife de hanıma yazık ettiler. O tepeden bu tepeye, oyun olur mu?...
Bir inat yüzünden sen dargınlık icat ettin Bunca sözle yemine inanmadın da gittin. Yazık oldu, hem sana hem de bana inanki. Bu hallere düşmemiz iyimi oldu sanki. Bilirim gururlusun, af dilemez, dönmezsin. Pişman olsan da yine kimseye...
Bende bu cehennem gibi yürek olmasa Bende deli rüzgâr gibi hasret olmasa Bir de cana can katan o sevdan olmasa Aahh Bu hayat çekilmez sen olmasan canım Bende bitip tükenmeyen umut olmasa Ferhat’ın dağları delen sabrı olmasa Bir de cana can katan o sevdan...